Two Boats PL

[2BOATS] to pierwszy z rozpoczętych projektów Triennale Fotografii w Hamburgu, którego efekty będzie można oglądać podczas festiwalu w 2018 roku. Pływająca platforma fotograficzna składa się z dwóch łodzi, na których swoje projekty zrealizują dwaj fotografowie: Maciej Markowicz i Claudius Schulze. Z Hamburga popłyną do Berlina najmniej oczywistą trasą. Pierwszym przystankiem jest festiwal Unseen w Amsterdamie, następnym Paris Photo, a trzecim Berlin, który z dużym zaangażowaniem promuje artystyczną współpracę z Hamburgiem. To właśnie do współpracy, jako powszechnego remedium na niepewną przyszłość, będą zachęcać napotkanych widzów. Pierwsze działania związane z festiwalem rozpoczęte!

Pierwsza łódź, należąca do fotografa Claudiusa Schulze, to dom na wodzie. Na co dzień przycumowany jest w porcie przy Hafenmuseum w Hamburgu, ale na czas projektu zyska nową funkcję – będzie miejscem spotkań, dyskusji i warsztatów dotyczących fotografii. Będzie także mobilną galerią, na pokładzie której Claudius Schulze zaprezentuje swój projekt State of Nature, czyli Stan Natury. Pierwsza łódź, należąca do fotografa Claudiusa Schulze, to dom na wodzie. Na co dzień przycumowany jest w porcie przy Hafenmuseum w Hamburgu, ale na czas projektu zyska nową funkcję – będzie miejscem spotkań, dyskusji i warsztatów dotyczących fotografii. Będzie także mobilną galerią, na pokładzie której Claudius Schulze zaprezentuje swój projekt State of Nature, czyli Stan Natury.


Więcej o projekcie na: http://claudiusschulze.com/state-of-nature

State of Nature to seria zdjęć krajobrazów zmienionych przez człowieka do tego stopnia, że powrót do pierwotnej formy jest niemal niemożliwy. Widoczne na zdjęciu jezioro Lac de Migouélou we Francji swój malowniczy wygląd zawdzięcza wybudowanej na nim tamie, która skutecznie powstrzymuje wodę przed spłynięciem. Ingerowanie w krajobraz to często jednak błędne koło. Zmiany klimatyczne wywołują zagrożenie na tyle duże, że broniąc się przed konsekwencjami własnych działań, często modyfikujemy naturę jeszcze bardziej radykalnie. Jednym z takich przypadków jest Srinagar w Indiach. Z jednej strony miasto nękają powodzie, spowodowane nieregularnymi burzami i deszczami. Z drugiej zaś, przez intensywną urbanizację lasów i terenów zalewowych, naniesiona woda nie może odpłynąć, co z kolei naraża życie mieszkańców. Konieczne wydaje się w tej sytuacji uzbrojenie miasta w tamy i wybudowanie odpływów wody. Z którą naturą powinniśmy żyć w zgodzie? Z tą ukształtowaną w prehistorii czy z jej nową, zurbanizowaną i post-klimatyczną wersją?

Druga łódź to mobilna camera obscura. Jest to rodzaj najprostszego aparatu fotograficznego składającego z otworu i komory z zamontowanym materiałem światłoczułym, na który pada odwrócony obraz. Maciej Markiewicz eksperymentował już wcześniej z camerą obscurą w realizowanym w Nowym Jorku projekcie Obscurabus. Wykorzystał wtedy kilkudzięsięcioletniego vana do zbudowania ruchomego aparatu. Wywiercony w bocznej ścianie samochodu otwór z zamontowanym obiektywem połączony był wężykiem spustowym z fotografem kierującym autem. Umożliwiło to wykonywanie zdjęć ulicy w ruchu, znienacka, z wykluczeniem relacji fotografowany-fotograf.

O projekcie Obscurabus: http://obscurab.us

Obscurabus w formie łodzi będzie miał podobne zadanie: utrwalić widoki z perspektywy rzeki podczas trasy między wielkimi europejskimi miastami. Dodatkowo, będzie można wejść do środka aparatu i doświadczyć procesu naświetlania.

Każdego dnia w sieci udostępniane są miliony zdjęć – od wojennych scen po osobiste obrazki z rodzinnego życia. Każdego dnia zużywane są też miliony ton surowców, wody, wyrzucane są tony śmieci, rodzą się nowi ludzie. Dystans między fotografią profesjonalną a amatorską dzięki mediom społecznościowym i smartfonom jest krótszy niż kiedykolwiek wcześniej, a przypadkowo wykonane zdjęcie może stać się ikoną (zazwyczaj na chwilę). Przyzwyczailiśmy się do tego nadmiaru, ale coraz częściej szukamy wytchnienia. Czy coś może nas jeszcze zaskoczyć? Czy fotografia może przynieść zmianę myślenia o świecie? Kuratorzy i artyści postanowili zaangażować Triennale Fotografii w Hamburgu w debatę. Zamiast szukać gotowych odpowiedzi, zadadzą pytania, aby zatrzymać się i zastanowić nad nieuniknioną zmianą zasad działania.

Odbywające się co trzy lata Triennale Fotografii w Hamburgu ma jasno określone zadanie do wykonania: poprzez fotografię zwiększyć świadomość momentu, w którym znajdujemy się nie tylko jako mieszkańcy Europy, lecz także jako mieszkańcy świata. Festiwal organizowany jest od 1999 roku, a dzięki kolejnym edycjom i podejmowaniu globalnych problemów jego znaczenie wciąż rośnie. Kolejne Triennale potrwa od lipca do sierpnia 2018 roku, ale już teraz jest o nim głośno.

Głównym tematem Triennale Fotografii w 2018 roku będzie Breaking Point – punkt krytyczny, przełomowy moment po długim narastaniu problemu, od którego nie można już odwrócić wzroku. W obliczu postępującej urbanizacji, globalnych zmian środowiskowych, migracji, wróżonego przez wielu schyłku kapitalizmu, kuratorzy i artyści zapytają: widzicie to? Dyrektorem artystycznym przyszłorocznego Triennale jest Krzysztof Candrowicz. Sprawdzi się w tej roli już po raz drugi.

Kuratorzy festiwalu pozostawiają szerokie pole do interpretacji głównego hasła. Przewodnikiem po programie są znane z klawiatury komputera słowa-klucze, za którymi stać będą działania artystyczne, międzynarodowa konferencja, wystawy i eventy, wykłady i spotkania z artystami. Słowa będą miały szansę odzyskać swoje pierwotne znaczenie:

[ENTER] dotyczyć będzie konieczności otwarcia się na zmianę
[HOME] podejmie temat bezpieczeństwa, przynależności i trybu życia
[CONTROL] zmierzy się z politycznymi i ekonomicznymi siłami
[SPACE] będzie przestrzenią dla urbanizacji, wykluczenia, anonimowości i życia ulicy
[SHIFT] zwróci uwagę na zmiany obowiązujących paradygmatów, ale również osobiste wybory jednostek
[RETURN] to powrót do korzeni, dziedzictwa i wiedzy czerpanej z przeszłości
[DELETE] przywróci wątki cenzury i obrazów usuwanych z kultury
[ESCAPE] przypomni o najbardziej widocznych zmianach dotyczących środowiska i ekologii

Copyright: Goethe-Institut w Polsce

Zdjęcia i tekst:
Monika Gościniak | Andiamo